Adriaan Verwée maakt objecten en installaties die zich ophouden in het tussengebied tussen letterlijk en figuurlijk, tussen constructie en beeld. Het is alsof hij die beslissing nog even in beraad houdt.
Veel van zijn objecten lijken een bepaalde functie te hebben en deel uit te maken van het hier en nu. Dat tijdelijke en ruimtelijke karakter wordt nog sterker doordat de kunstenaar zijn combinaties van objecten vaak letterlijk onder spanning plaatst. Hij laat de zwaartekracht een actieve rol spelen of introduceert elementen die er onaf of overbodig uitzien. Ze lijken eerder een 'rest' dan een deel van het beeld.
Daarnaast valt op hoeveel zorgzame aandacht Verwée besteedt aan sommige materialen en verhoudingen. De objecten krijgen een esthetische helderheid die hun functionaliteit juist lijkt tegen te spreken.
De kunstenaar creëert geen nieuw beeld van 'een' mogelijke wereld, die hij vervolgens in zijn volledigheid aan een toeschouwer aanbiedt, te nemen of te laten. Maar hij plaatst een object in de tentoonstellingsruimte en geeft zo een aanzet voor een ruimtelijke en tijdelijke ervaring die altijd particulier blijft.
In plaats van een kunst die functioneert binnen sterke en collectieve referentiekaders ontstaat een kunstvorm voor een cultuur die we in grote mate particulier en individueel beleven en construeren.