Het werk van de Frans-Amerikaanse kunstenares Cadine Navarro is voornamelijk opgebouwd rond haar eigen nomadische levensverhaal. Daarvan getuigt bijvoorbeeld haar oorspronkelijke werk ’55 Homes’, een dagboek van haar frequente verhuizingen over de hele wereld. Tijdens haar reizen onderzoekt ze de begrippen waarmee we onze wereld definiëren en ervaren. Daarbij blijft ze inspiratie halen uit de cultuur en de esthetiek van haar geboorteland Japan, waaruit de aardbeving in Kobe haar verdreven heeft. De Japanse invloed is te zien aan de manier waarop ze onderwerpen als natuur, tijd en materie behandelt in haar werk. Kunstenaar zijn, dat betekent universeel en mondiaal zijn, door een spel van woorden dat geen grenzen kent. Maar het betekent ook gepassioneerd zijn om te verkennen, wanneer de creativiteit aanzet tot experimenteren.
Cadine Navarro is geïntrigeerd door het wordingsproces, dat zich uitstrekt in de tijd. In haar recente onderzoeken gebruikt ze zaden als materiaal. De zaden brengen een functionaliteit in haar werken, omdat ze letterlijke tijdcapsules zijn die wachten om tot bloei te komen. Maar zaden zijn ook de metaforische bewaarplaats (Seed Banks), die vragen stelt bij de relatie van de mens tot zijn omgeving en vice versa: welk spoor laat de natuur achter op de mens?
Op dezelfde manier bezit haar werk One Straw Revolution een grote kracht, zowel in de actie als in het ontbreken daarvan. De performatieve en participatieve dimensie is sterk aanwezig. De openheid van haar werkproces nodigt uit tot samenwerking met mensen uit andere disciplines die zich haar werk toe-eigenen (55 Homes). Het werk voedt het boek, een voorwerp van taal en intiem delen, dat buiten het institutionele circuit bestaat. Het boek voedt op zijn beurt toekomstige projecten.
Deze ecologie van de praktijk, opgewekt in een cyclus van reactivaties, gaat dieper in op het gebruik van taal en de manier waarop wij onze omgeving opbouwen en definiëren (aeiouy). We vinden die ook in de dialoog tussen oude rituelen en nieuwe instrumenten in de reeks Voice on Paper, die choreografische landschappen creëert of zelfs abstracte alfabetten, met gebruik van de ‘suminagashi’ techniek, waarbij concentrische inktcirkels in de gewenste vorm worden geblazen. Navarro vervangt de adem door geluid: ze gebruikt onomatopeeën als bron voor het visualiseren van de materiële aspecten van woorden.
We zetten een stap vooruit, naar een andere vorm van de originele ervaring. De beweging is fysisch, ruimtelijk, intellectueel en spiritueel.